"SHKOLLAT LETRARE"
LETËRSI
Nuk besoj në shkollat letrare që i gjykoj,
Imitime didaktike për të bërë më të zorshme atë që është e kollajtë në shprehjen sintetike; porse po më shtërnguan të konfesoj nga vinë vargjet e mi, do të thosha: nga modernizmi, ajo liri e madhe që ripërtëritë shumë letërsi: frënge, italiane, gjermane, inglizën.
Kam biseduar shumë herë, shumë netë shumë të gjata me poeteshën argjentine ALFONSINA STORNI: fituesen e cmimit NOBEL: GABRIELA MSITRAL; me mësonjësin t’im JORGE LUSI BORGES, njeri i vetmuar dhe krenar, dhe të tjerë poetë të poezisë spanjolle – amerikane dhe kemi ardhur në përmbylljen fillozofike që poezia:
1. Poeti duhet të jetë i sinqertë, vetëm kur ai qan duke shkruar, do të qajë edhe
lexuesi.
2. Poezia duhet të ruajë, rrijthmin dhe rrimën për t’u mbërthyer në pentagram, bëhet
kështu: gjuhë ndërkombëtare.
3. Poezia duhet të ketë për misjon të shenjtë, fisnikimin e shpirtit; gjymnastikën e
trurit, pedagogjinë e mjeshtrit dhe ndjenjën e femrës, në lirizëm.
4. Poezia duhet të ketë krahë për fluturime Pindarike, nëpër sa më shumë letërsi
Botëroreqë nga këto JUDEO – KRSTIANET tek mythollogjirat greko – romane, që nga gjuhët arabe, persiane me Sheh SADINË, HAFËZ SHIRARZHINË deri në lyrizëm hindu me mistikën e bukur që asgjëson çdo shpirt të mërzitur.
5. Poezia duhet të ruajë karakteristikat e domozdoshme të tokës së saj, si Labe, aq
Shkodrane, si Korçare aqë Kosovare, si Vlonjate aqë Çame; nga këjo karakteristikë vjen pasqyrimii shpirtit të sajë.
Kështu mjeshtri i pentagramit, do të t’a lëkundë nëpër harmonitë e të pesë vijavet të shenjta, për të krijuar muzikën t’onë kllasike – moderne.
Isuf LUZAJ
Shënim: Në foto janë fitusja e Çmimit Nobel në letersi në vitin 1945 Gabriela Mistral, Isuf Luzaj në mes, edhe shkrimtarja e madhe Alfonsina Stroni.

